صدای مرگ.

و من می روم
بر این شانه ام زندگی تکیه داده است
وبر آن شانه ام مرگ.
در ختی از دور
برایم دست تکان می دهد
و من می روم                                                        
فطیر ماه را
تکه تکه می خورم
و کاسه خورشید را
ذره ذره می نوشم.
درختی از دور
برایم دست تکان می دهد
و من می روم.
*
*
*
دیگر خورشید نیست
دیگر ماه نیست
ومن به درختی که برایم دست تکان می دهد می رسم
درختی نبود
مرگم بود که مرا فرا می خوان
اسکلت بی جانم بود
که دست برایم تکان می داد.